ZSB Piła – BUDOWLANKA

Historia szkoły

Obecna szkoła, Zespół Szkół Budowlanych w Pile powstała w roku 2016 z przekształcenia Zespołu Szkół Ponadgimnazjalnych Nr 3 w Pile, który powstał w roku 2002 jako następca Zespołu Szkół Budowlanych im. prof. Romana Kozaka w Pile. Historia szkoły jest nierozerwalnie związana z dziejami Kombinatu Budowlanego i budownictwa na terenie Piły, gdyż wyłoniła się z potrzeby utworzenia szkoły przyzakładowej, która miała prowadzić systematyczne kształcenie robotników budowlanych różnych specjalności. Przedsiębiorstwo Budowlane, którego szkoła stała się szkołą przyzakładową, na początku realizował dokształcanie zawodowe pracowników w ramach szkolenia wewnątrzzakładowego.
Inicjatywę utworzenia takiej szkoły podjął ówczesny dyrektor Przedsiębiorstwa Budownictwa Terenowego, inż. Bogdan Toboła, który 4 stycznia 1963 wystąpił z wnioskiem o utworzenie Zasadniczej Szkoły Budowlanej Przedsiębiorstwa Budownictwa Terenowego w Pile. Ministerstwo Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych w Warszawie, zarządzeniem z dnia 11 lipca 1963 roku 145 ZP/6/63 powołało z dniem 1 września 1963 Zasadniczą Szkołę Budowlaną dla Pracujących Przedsiębiorstwa Budownictwa Terenowego w Pile. Siedzibą szkoły stał się budynek Przedsiębiorstwa Budownictwa Terenowego przy ul. Kilińskiego 16, gdzie dla jej potrzeb przystosowano na salę lekcyjną pomieszczenie w suterenie. Dyrektorem  szkoły został jej organizator, inż. Bogdan Toboła, który przez pierwsze lata jej istnienia godził tę funkcję ze stanowiskiem dyrektora Przedsiębiorstwa Budownictwa Terenowego w Pile. Utworzono dwa oddziały po 40 uczniów, w których kształciła się młodzież w zawodach: monter instalacji sanitarnych, murarz-tynkarz i malarz budowlany.
1 września 1963 roku nastąpiło uroczyste otwarcie szkoły. Notatki o jej otwarciu znalazły się w prasie regionalnej: “Ziemi Nadnoteckiej” i w “Gazecie Poznańskiej”. Szkoła w pierwszym roku istnienia zatrudniała 8 nauczycieli dochodzących i dwóch instruktorów szkolenia praktycznego. W wakacje 1964 roku przystosowano na parterze budynku dla potrzeb szkoły dwie izby lekcyjne, świetlicę oraz sekretariat i pokój nauczycielski. W roku szkolnym 1964/65 uruchomiono 5 oddziałów. Otwarto kształcenie w zawodach: elektromonter i betoniarz-zbrojarz. Praktyki zawodowe odbywały się na budowach Pilskiego Przedsiębiorstwa Budowlanego. W czerwcu 1965 szkołę opuścili pierwsi absolwenci kształcący się w zawodach: malarz budowlany i murarz- tynkarz. Od 1 września 1965 roku Zespół Szkół Budowlanych liczył już 7 oddziałów. Wydarzeniem stało się otwarcie Technikum Budowlanego dla Pracujących Pilskiego Przedsiębiorstwa Budowlanego. Szkoła zatrudniała dwóch nauczycieli etatowych (języka polskiego i matematyki) oraz 13 dochodzących.
15 maja 1966 inż. Bogdan Toboła został mianowany etatowym dyrektorem Zasadniczej Szkoły Budowlanej i Technikum Budowlanego. Sprawami praktycznej nauki zawodu od roku 1964 zajmował się kierownik szkolenia praktycznego. W roku szkolnym 1966/67 szkoła powiększyła się do 8 oddziałów, a technikum wieczorowe dla pracujących do 2 oddziałów. W roku 1968 Technikum Budowlane dla Pracujących opuścili pierwsi absolwenci. W czasie wakacji w 1968 roku szkole przekazano dodatkowe izby lekcyjne. Od września 1968 szkoła dysponowała dwiema klasopracowniami i pięcioma pracowniami. Doszli nowi nauczyciele etatowi, a szkoła zdobyła trwałe miejsce w środowisku lokalnym. W szkole systematycznie wzrastała liczba oddziałów i rozwijała się baza lokalowa. Również w roku 1968 szkoła otrzymała do wyłącznej dyspozycji budynek przy ul. Kilińskiego 16. Powstały dalsze klasopracownie oraz wzrosło zaopatrzenie w pomoce naukowe. W październiku 1973 w trakcie  uroczystości 10-lecia, szkoła otrzymała sztandar i imię prof. Romana Kozaka.

Przełomowym w dziejach szkoły był rok 1975, gdy decyzją Ministra Budownictwa z dnia 24 czerwca 1975 utworzony został Zespół Szkół Budowlanych im. prof. Romana Kozaka w Pile. W skład zespołu weszły:


–  Zasadnicza Szkoła Budowlana dla Pracujących,
–  Technikum Budowlane dla Pracujących,
–  Średnie Studium Zawodowe dla Pracujących,
–  Szkoła Mistrzów dla Pracujących.

Dwie ostatnie placówki powołane zostały decyzją Ministerstwa Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych z dnia 4 czerwca 1975 roku. Rozwinięcie systemu szkolnictwa wieczorowego było wynikiem stale wzrastającego zapotrzebowania pilskiego rynku budowlanego na średni personel techniczny. Wobec wzrostu liczby uczniów i poziomu nauczania w Zasadniczej Szkole Budowlanej koniecznością stało się umożliwienie dalszego kształcenia najbardziej uzdolnionej młodzieży w systemie dziennym.
Na wniosek dyrektora Zespołu Szkół Budowlanych decyzją Kuratora Oświaty i Wychowania w Pile z dnia 23 marca 1978r. zostało utworzone trzyletnie młodzieżowe Technikum Budowlane na podbudowie programowej Zasadniczej Szkoły Budowlanej. Otwarcie Technikum Budowlanego przyczyniło się do wzrostu prestiżu szkoły i stanowiło „magnes” przyciągający młodzież do kształcenia się w Zasadniczej Szkole Budowlanej, co w okresie niżu demograficznego w szkolnictwie ponadpodstawowym nie było bez znaczenia.
Potrzebami budownictwa w zakresie średniego personelu technicznego była podyktowana następna decyzja utworzenia w roku 1982 pięcioletniego Technikum Budowlanego dla absolwentów szkół podstawowych, które również weszło w skład Zespołu Szkół Budowlanych. W roku 1987 opuściło to technikum dwudziestu pierwszych absolwentów, z których aż siedmiu podjęło naukę na wyższych uczelniach.
W dalszych latach można było zaobserwować stałe powiększanie się bazy szkoły i wymianę wyposażenia na nowoczesny sprzęt i meble. Po likwidacji “Filmosu” szkoła uzyskała pomieszczenia gospodarcze i lokal, w którym utworzono pracownię biologii, a pomieszczenia na poddaszu zamieniono w piękną i nowoczesną pracownię przedmiotów zawodowych wyposażoną w sprzęt komputerowy. Biblioteka szkolna stała się Multimedialnym Centrum Informacyjnym z powszechnym dostępem do Internetu. W pomieszczeniu piwnicy powstała nowocześnie wyposażona siłownia, dostępna zarówno dla uczniów jak i wszystkich pracowników szkoły. W dowód uznania od 1 września 1998 roku powołano Liceum Ogólnokształcące, a we wrześniu 2002 roku Liceum Profilowane, do którego ostatnia rekrutacja odbyła się w 2007 roku. Od 2002 roku do 2018 roku szkoła zarządzała pełnowymiarowym stadionem  piłkarskim i kompleksem przyległych terenów rekreacyjnych w tym kortem tenisowym i obiektem socjalno-bytowym przy ulicy Okrzei. W 2013 roku Rada Rodziców z okazji jubileuszu 50 – lecia  ufundowała szkole kolejny  sztandar.

W roku 2016 Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych Nr 3 w Pile przekształcono z powrotem w Zespół Szkół Budowlanych w Pile. Aktualnie strukturę Zespołu Szkół Budowlanych w Pile tworzą:

– Technikum nr 4,
– Branżowa  Szkoła I Stopnia nr 4,
– Branżowa  Szkoła II Stopnia nr 4.

Do oferty edukacyjnej włączono kierunki kształcenia odpowiadające zmieniającym się potrzebom rynku:

– architektura krajobrazu,

– renowacja elementów architektury,

– automatyka,

– geodezja.

W latach 2018 – 2021 budynek został docieplony, a dach i fasada zostały odnowione, przez co  szkoła zyskała nowoczesny i zadbany wygląd. Realizacja licznych projektów podnosi jakość kształcenia i realnie wpływa na rozwój i szanse na rynku pracy naszych uczniów.

Dyrektorzy szkoły

inż. Bogdan Toboła  od 1 września 1963 roku do 31 sierpnia 1975 roku        .

mgr inż. Jerzy Radke  od 1 września 1975 roku do 28 lutego 1990 roku

mgr Helena Kraska  od 1 marca 1990 roku do 13 maj 1991 roku ( nagła śmierć )

mgr Adam Grzeszczak od 13 maja 1991 roku do 31 sierpnia 2016 roku

mgr inż. Stanisław Ciołek  od 1 września 2016 roku do 31 sierpnia 2017 roku

mgr Arkadiusz Jeż od 1 września 2017 roku – 31 sierpnia 2022 roku

mgr  Karina Mazurek od 1 września 2022 roku

Wicedyrektorzy Szkoły

Jerzy Radke  od 1 września 1970 roku do 31 sierpnia 1975 roku

Marianna Kułaga od 1 września 1972 roku do 31 sierpnia 1981 roku

i od 1 września 1986 roku do 31 sierpnia 1989 roku

Helena Kraska od 1 września 1980 roku do 31 lipca 1981 roku

i od 1 września 1989 do 28 lutego 1990 roku

Małgorzata Ankowska od 1 września 1981 roku do 31 sierpnia 1986 roku

Danuta Budzyńska  od 1 września 1981 roku do 31 sierpnia 1983 roku

Helena Stępak od 1 września 1983 roku do 31 sierpnia 1989 roku

Adam Grzeszczak od 1 marca 1990 roku do 13 maja 1991 roku

Elżbieta Wieczorek od 1 czerwca 1991 roku do 31 sierpnia 1991 roku

Wojciech Tomczak od 1 września 1991 roku do 31 sierpnia 1994 roku

Bożena Kwiatkowska od 1 września 1994 roku do 31 sierpnia 2015 roku

Aleksandra Gierszewska od 1 września 1998 roku do 31 sierpnia 2014 roku

Katarzyna Nurska od 1 września 2014 roku do sierpnia 2018 roku

Magda Karbowiak od 1 kwietnia 2016 roku do 31 sierpnia 2016 roku i od 1 września 2019 roku
do 31 sierpnia 2022 roku

Joanna Kolanowska  od 1 września 2018r

Adela Pierzyńska  od 1 września 2022 roku

Skip to content